Tek taraflı yüz felçlerinin ameliyatlarını planlıyoruz ancak 2 taraflı olması ülkemizde de yapılmamış bir şeydi. Operasyon ülkemizde bir ilk olma özelliği taşıyor. Umut arayan hastalar için çok kıymetli, hastanın yüzünü güldürebilmek bizim de yüzümüzü güldürdü, mutluyuz" dedi. Kübra Nur Sevgi ise, "Doğuştan yüz mimiklerimi hareket ettiremiyorum. Gülümseme ifadesini gördükten sonra sürekli aynalara bakar oldum. 23 yaşında gülümseyebiliyorum, pes etmesinler" diye konuştu.
İstanbul Tuzla’da yaşayan 23 yaşındaki mühendis Kübra Nur Sevgi, yüzün tek ya da çift tarafında olabilen, gülümseme, kaşlarını çatma, gözlerini kısma veya göz kırpma gibi yüz ifadelerine imkan tanımayan, nadir görülen moebius sendromu ile dünyaya geldi. Yıllarca mimiksiz bir yaşam süren genç kız, birçok doktora gittiğini ancak tedavi sağlanamadığını söyledi. Bir süre önce ise Kartal Dr. Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi Kulak Burun Boğaz Bölümü’ne başvuran genç kız, burada Op. Dr. Burak Kersin, Op. Dr. Begüm Yılmaz ile yeni bir sürece başladı. Tek taraflı yüz felçlerine müdahale ettiklerini ifade eden ekip, Sevgi’nin yüzüne de operasyon yapılabileceğini ifade etti. Duydukları sonrası umutlarının yeniden yeşerdiğini aktaran genç kız, 21 Mayıs tarihinde ameliyat edildi. Başarılı geçen ameliyat sonrası Sevgi ailesi ve hastane ekibi büyük mutluluk yaşadı. Ameliyat sonrası yüzünde yavaş yavaş hareketlenmeler başlarken Kübra Nur 23 yıllık yaşamında ilk kez gülümsedi. Belirli aralıklarla kontrolleri süren Sevgi ve annesi Emine Sevgi yaşadıkları süreci anlatırken Op. Dr. Kersin, Op. Dr. Yılmaz Türkiye’de ilk olduklarını ifade ettikleri operasyona ilişkin bilgi verdi. Sevgi’nin ameliyat öncesi ve sonrası görüntüsü arasındaki fark ise dikkat çekti.
"Gülümseme ifadesini gördükten sonra sürekli aynalara bakar oldum"
Yıllar boyu mimiksiz bir yaşam sürdürdüğünü, şu an çok olduğunu söyleyen Kübra Nur Sevgi, "Doğuştan yüz mimiklerimi hareket ettiremiyorum; moebius sendromu. Küçüklüğümden beri sürekli hastanelerde geziyoruz, Duygularını yansıtamamak üzücü bir duyguydu, sürekli donuk bir ifadem vardı. Farkında değildim ama şimdi o zamanki fotoğraflarıma bakıyorum daha çok belli oluyor. Çok mutlu oldum çünkü bu yaşıma kadar pek umut verilmemişti olabileceği söylenmemişti. Bazı doktorlara gittiğimde ‘Pek bir şey yapılamaz, kritik, riskli bir bölge’ dendi. Begüm Hanım olabileceğini söylediğinde tüm ışıklar tekrardan yandı. İçim umut doldu, daha ameliyata girmeden önce ‘Nasıl olacak’ gibisinden heyecanlanmaya başladık. Birdenbire hareket edince sadece hareketlenme geldiğinde bile çok farklı hissettim. Gülümseme ifadesini gördükten sonra sürekli aynalara bakar oldum" dedi.