Manisa'nın gururu.. Aksakal kardeşler..

Doğumları: Haydar: 1919, Bedriye: 1942..
Hiç evlenmediler.. Aynı evi paylaşıyorlar.. Odalarındaki iki ayrı bilgisayarda bir şehrin gizli tarihini cilt cilt kitaplar halinde aydınlattılar.. 
Onlar Manisa ve Ege aşığı.. Haydar ve Bedriye Aksakal kardeşler, inanılmaz bir azimle koca şehrin tarihini gözler önüne serdiler.. Manisa’nın bu iki değerli evladını anlatacağım.. 

Eski Türklerde "Bilgin" anlamına gelen "Aksakal" soyadını taşıyan Haydar ve Bedriye kardeşler, tüm yaşamlarını Manisa ve çevresinin karanlıktaki tarihini aydınlatmaya adamışlardır. Yıllarca eski insanlarıyla buluşmuş, sokakları, semtleri, anıtları, camileri arşınlamış, dağları, vadileri, nehirleri aşmış, ören yerleri ile kucaklaşmış ender bulunan iki yüce, insandırlar.
Onların dünyada benzeri yoktur. Hiç evlenmediler.. Hep okudular, hep yazdılar.. Aynı evi paylaşıyorlar.. Evin zemin katındaki 5000 ciltlik dededen-babadan miras kütüphaneden faydalanıyorlar. Ayrı odalarda, özel bilgisayarlarında cilt cilt kitap yazıyorlar.. Hepsi Manisa üzerine.. Hepsi Ege üzerine..

Anılarda Manisa  kitabı (Yeni baskı)

ATLANTİS'İN ÇOCUĞU
Manisa civarındaki kayıp "Atlantis" kıtasına inandığı için, "Atlantis'in çocuğu" diye anılan Haydar Aksakal'ın şu anda 10 kitabı yayınlandı. "Gönül Penceresi'nden Manisa", "Manisa'nın Bilinmeyen Değerleri", "Manisa'da Bir Şadırvan", "Manisa ve Mesir" ve Yonca Gıda Sanayii Başkanı Dr. Sait Cemal Türek tarafından sponsorluğu üstlenilen "Batı Anadolu ve Tarihi Kentler" kitabı ve en son “Hatıralarım” okuyucu ile buluştu. Gerisinde yazıları pek çok, ileride onu yeni kitaplar bekliyor..
Haydar ağabeyin tabanvay tüm Ege'yi dolaşarak fotoğrafladığı ve yazdığı "Batı Anadolu ve Tarihi Kentler" kitabı, Çanakkale'den Bodrum'a tarihi kentlerimizi ve anıtsal zenginliklerimizi nefis renkli fotoğraflar eşliğinde bir gezgin uslubu ile anlatmakta. 
Haydar Aksakal, yıllarca baba mesleği manifaturacılığı Manolya Çarşısı'nda yürütmüş, bu arada komple sporculuk, Manisa Tarzan ile zirve zirve dolaşarak dağcılık, basketbol hakemliği yapmış bir gönül adamıdır. Atlantis'in afacan çocuğudur sanki..

BENZERSİZ İKİLİ
 "Aksakal Kardeşler", Manisa Göktaşlı Mahallesi Uygur Sokak'ta, anaları rahmetli Zehra Teyze ile birlikte uzun yıllar oturdukları 3 katlı evlerinde, zemin katlarındaki 5000 ciltlik dede-baba mirası kütüphaneden faydalanıp, ayrı ayrı odalardaki iki bilgisayarda, cilt cilt kitap yazdılar.. 
Ortak kullandıkları laptopu ise inceleme gezilerine götürüyorlar. Onlara şükran duyup alkışlamalıyız. "Aksakal Kardeşler"in isimlerinin, Belediye tarafından bir parka, sokağa verilmesini, üniversite tarafından bir salona, dershaneye uygun görülmesini defalarca yazmıştım. Tık çıkmadı. Yunanlı olsalar, üzerlerine doktora tezleri yapılır, isimleri caddelere verilirdi. Zarar yok.. Cennette baş köşedeler, Manisa Tarzanı'nın kulübesinin yanında, yerleri melekler tarafından çoktan hazırlandı bile..

Bedriye ve Haydar Aksakal

SPİL DAĞI'NIN KIZI
Manisa Kız Enstitüsü mezunu ve 30 yıl ilkokul öğretmenliği yaparak emekli olan Bedriye Aksakal ise, ağabeyinin aksine ağırkanlı, sakin ve sessiz bir yazardır, iğne ile kuyu kazarcasına çalışkan bir tarih araştırmacısıdır. 
1989 Abdi İpekçi Dostluk ve Barış ödülü sahibidir. Huzurevi Vakfı'nda gönüllü çalışmakta, yine gönüllü olarak Manisa Haber'de köşe yazıları yazmış ve ETV Televizyonu'nda "Anılarla Manisa" programını hazırlamıştır. Ben ona, "Spil'in Kızı" ismini takmışımdır.  Yazdığı kitaplar şunlardır: 
"Manisa ve Ege Bölgesi", 
"Sazıyla Sözüyle Manisa", 
"Bir Zamanlar Manisa", 
"Manisalı Kadınlar", 
“O Şehre Sevdalı”,
"Anılarda Manisa", 
“Anılarda Turgutlu”, 
"Yeşilin Atası Manisa Tarzanı", 
"Melek Öğretmen"  
"Spil'den Esintiler".. 
“Güzel Zehra”..

Bedriye Aksakal’ın “Anılarda Manisa” kitabının yeni baskısı Manisa Büyükşehir Belediyesi Kent Kitaplığı Yayınları’ndan çıktı. Hemen bana PTT kargo ile göndermiş vefalı büyüğüm.. Sunuş yazısı olarak benim bir yazımı almış.. Hemen okudum ve bu yazıyı yazıyorum. Kutluyorum.. 

ZEHRA ANAMIZI UNUTAMAYIZ
Manisa’nın simgesi Manisa'nın halk simgesi, bayrak aşığı 100 yaş civarındaki rahmetli Zehra Teyze'ye yaşarken , "Çocukların Haydar ile Bedriye'nin sırrı nedir?" diye sormuştum:
“.. Rahmetli kayınpederim, dağ yörüğü Mehmet Bey, Akseki Sarı Hacılar Köyü'nde bilgin sayılırmış, iki medrese bitirmiş. Onun oğlu, benim kocam Hasan Efendi'yi hiç sorma gayrı. Köyden okumak için kaçmış. Manisa Büyük Yeni Han'da kitap satarak hayata atılmış. Çarşıda herkes ona danışırdı. Çarşının filozofu denirdi. 

Manifaturacı idi ama çok bilgili adamdı. Haydar ile Bedriye, böyle bir kökten geldi. Dededen, babadan yüzlerce eski değerli kitap miras kaldı onlara. Hep kitap okudular, sonra hep yazdılar. 
Bizim ev, üniversite kürsüsü gibidir. Onlarla iftihar ederim. Okumak ve yazmak yüzünden, Ulu Cami, Mesir, Tarzan, Hafsa Sultan derken, zaman geldi geçti, bir türlü evlenemediler. Vakit mi kaldı? Ha, unutmadan.. Bir de Benal diye öğretmen bir kızım daha var. O, evlendi!..”
Rahmetle Zehra Anamız.. Uzunömürler diliyorum can dostlarım, haydar vve Bedriye Aksakal kardeşler..
Var olun, Sağ olun..