Basında Çocuk Dünyası ve Ünal Türkeş..

Batı Trakya’da ülkemi temsilen öğretmenlik yapmış olan Ünal Türkeş, Yeni
Asır’ın “Çocuk Dünyası” isimli bir özel kulübünün başöğretmeniydi. Aslında emekli
öğretmendi. Köy enstitüsü kökenliydi. Batı Trakya’da soydaşlarımıza görev yapmıştı.
Gerçek bir başöğretmen olarak Çocuk Dünyası’nı idealistçe yönetir, yapılan sevimli
etkinliklerin gazetede yayınlanması için yazı müdürlerinin önünde el pençe divan
yalvar yakar olurdu.

Aslında gazetede onu birkaç üst yöneticiden başka da takan yoktu. Bir taraftan
Çocuk Dünyası’nın haberleri, bir taraftan Türkan Kasapoğlu gibi tuttuğunu değil
tutamadığını da kopartan bir komutanın yönetimindeki Kadın Dünyası’nın her an
gürül gürül akan haberlerini, yazı işleri hep savsaklamak ister, konuyu Magazin
Müdürü mor ceketli ve pembe kravatlı Mehmet Karabel’e paslarlardı. Bu kez Mehmet
Karabel’in hiçbir assolisti beğenmeyen gazino sahibi havasında yaptığı müzmin
eleştiri ve bitip tükenmeyen yeni önerileriyle hem Çocuk Dünyası, hem de Kadın
Dünyası yine kan ter içinde kalıp, ellerindeki haberleri yeni baştan allayıp pullamaya
koşarlardı.

He he he.. Yav, şu satırları yazarken bayağı keyifleniyorum doğrusu… Herkes
kepçemizden hissesine düşen Mesir Macununu alacak, merak etmesin kimse.
Gelelim Ünal Türkeş’e… Kan ter içinde gazetede oradan oraya koşuşturan,
çocuk etkinlikleri düzenlemek için anasından emdiği burnundan gelen, sonra
etkinliğin haberini kendi gazetesinde yayınlatmak için bağırsakları boğazında
düğümlenen bu emekli öğretmen, gerçekten bir hizmet ve eğitim havarisiydi. Ben onu
çok sevdim, o da beni. Yıllarca birlikte çalıştık.

HÜROL DAĞDELEN YAZISI
Hürol Dağdelen, Yeni Asır gazetesinde 12 Nisan 2012’de Ünal Türkeş için çok
yerinde bir yazı yazdı.
“.. Ünal Türkeş, basın sektörüne, özellikle Yeni Asır’a hayatını adayan, yıllarını
veren bir eğitimci gazetecidir. Birçok genç onun izinden gidip gazeteci olmuş, bazıları
da Atatürkçü birer eğitimci olarak yetişmiştir. Çok sık olmasa da, ya gazeteciler olarak
bir araya geldiğimiz özel günlerde görüşürüz Ünal ağabeyle ya da cemiyet
seçimlerinde. Arada sırada da telefonla.

Art arda sağlık sorunları yaşadığı, ameliyat geçirdiği için zor günlerden geçti.
Özellikle son beyin ameliyatı, onda onarılmaz bir yara bıraktı. Ama hafızasını
alamadı. Son görüşmemizde bizlerle zorlukla konuştu ama herkesi tek tek hatırladı,
hatır sordu.
Yaşadığı onca acıya karşı hayata tutunması, müthişti. Hele Yeni Asır’da geçirdiği
günleri, en büyük idealini bizlerle paylaşması.
Ünal Türkeş’i, 90’lı yıllardan beri tanırım. Yeni Asır’da çalışmaya başladığım o
yıllarda, gazete bünyesinde kurduğu “Çocuk Dünyası”nın, yılmaz bir neferiydi.
Prensip sahibi, inatçı ama babacan bir adamdı. Çocuklarla kurduğu dünya ona
hayat veriyordu. Onlarla gezilere gidiyor, tiyatro ve sinema etkinlikleri düzenliyor,
şenliklere katılıyor, okulları geziyor, her gün yeni bir dünya kuruyordu.
Çocuklara gazeteciliği öğretiyor, yüreklerine “cesaret” aşılıyordu. Bir gazete
emekçisiydi o. Genç fikirlerin de savunucusu. Yeni Asır için bir ekoldü. O ayrılınca,
“Çocuk Dünyası” da kapandı. Yıllar böyle geçti. Ünal ağabey yaşlandı, köşesine
çekildi ama hep bizleri aradı, hal hatır sordu.
Geçen gün bir haber ulaştı bizlere, Güzelbahçe Belediyesi, bir vefa örneği
göstermiş ve onun ismini yeni açtığı bir parka vermiş.

Ne mutlu oldum onun adına, ne sevindim bilemezsiniz.
Çünkü onunla geçirdiğimiz yıllar, bizler için hep güzel birer anı olarak kaldı.
Mücadelenin sembolüydü. Fotoğrafa iyice baktığınızda göreceksiniz ki o sanki, parka
yeni ekilmiş fidanlarla kucaklaşıyor.
Hiç abartmıyorum.
Eğer o bölgede yaşıyorsanız, biliniz ki, Ünal ağabey, son nefesini verene dek, her
gün o parka gelip, çiçekleri sulayarak büyümesini izleyecek. Tıpkı, yıllar önce
çocuklara umut olduğu, önderlik ettiği gibi.”

EĞİTİM HAVARİSİ
Aferin Hürol’a… Güzel yazmış her zamanki gibi.
Ne yazık ki bu eğitim havarisini kaybettik…
Basınımızda 28.12.2012 tarihinde bu üzücü haber şöyle yayınlanmıştı:
“.. İzmir Güzelbahçe’deki evinde dün gece 22.30 sularında hayatını kaybeden
Ünal Türkeş’in cenazesi bugün Güzelbahçe Atatürk Mahallesi Merkez Camii’nde
kılınacak ikindi namazının ardından Güzelbahçe Yaka Mahallesi Mezarlığı’na
defnedilecek.
Sürekli Basın Kartı sahibi olan, evli ve 3 çocuk babası Ünal Türkeş, 1937 yılında
Aydın Nazilli İlçesi’nde dünyaya geldi. Ünal Türkeş, 1956 yılında Ortaklar Köy
Enstitüsü’nü bitirdi. 1960 yılında Denizli Gazetesi’nde mesleğe başlayan Ünal Türkeş,
Aydın’da bazı gazetelerde görev aldı. 
1965 yılında Gümülcine’ye öğretmen olarak giden Türkeş, öğretmenlik
yıllarındaki anılarını Unutulmuş Türküler Batı Trakya’da yazı dizisi olarak Demokrat
İzmir Gazetesi’nde 4 yıl boyunca yayımladı, ardından kitap haline getirdi. Demokrat
İzmir, Ege Ekspres ve Yeni Asır’da 30 yıl çalıştı. Sağlık sorunları nedeniyle emekli
oldu. İzmir Gazeteciler Cemiyeti tarafından 2010 yılında düzenlenen törenle Hasan
Tahsin Basın Hizmet Ödülü’ne layık görüldü.”
Ünal Türkeş’in 75 yaşında vefatı nedeniyle İzmir Gazeteciler Cemiyeti Başkanı
Atilla Sertel, başsağlığı mesajı yayımladı. Çevresinde çok sevilen, sayılan Ünal
Türkeş’i kaybetmekten büyük üzüntü duyduklarını belirten Sertel, “Atatürkçü,
vatansever, bayrağını seven, Türkiye sevdalısı, köy enstitüsü mezunu gazeteci
ağabeyimiz Ünal Türkeş’e Allah’tan rahmet, geride kalan ailesi, yakınları başta olmak
üzere basın ve eğitim camiamıza başsağlığı dilerim. Türkeş ailesinin acısını
paylaşıyoruz” dedi.

DİĞER ÜNAL TÜRKEŞ
Bir gazeteci Ünal Türkeş daha vardı. Bizimki ile aynı ismi paylaşmıştı. 1942
doğumlu Muğlalı gazeteci yazar, değerli insan ve “Milli Mücadelede Muğla” kitabının
yazarı sevgili Ünal Türkeş’i ise 2 Ekim 2017 tarihinde Mugla Şehir Eski Mezarlığı’nda
sonsuzluğa uğurladık. Her iki Ünal Türkeş, mümtaz gazetecilerdi. Rahmetleri bol
olsun.